Benim küçüklüğüm Heybeliada'nın atari salonlarında Street Fighter oynayarak geçti, Blanca'yla millete elektrik vermek özel zevklerim arasındaydı. Valla çikolata almaz jeton alırdım. Sonra sonra atariciler ps'çilere dönüştü ben olayı bıraktım biraz büyüyüp kendimi oje işlerine de vermiş olabilirim. Bu arada bilgisayar oyunlarında hiç anlamadığım ve bi şekilde beceremediğim için hiç uğraşmadım. Ama yine milletin evinde orda burda Ps görünce içim gidiyo; dövüş oyunu var mı diye soruyorum, kendimce oynamaya çalışıp bide hasbelkader yenersem çok fena şeyler söylüyorum ki insanlar genelde benden nefret ediyorlar. " Olm nası koydum ha ha haaaaaa. Ne o yine mi dayak yemek istiyosun, yetmedi mi......" gibi cümleler en sevdiklerim arasındadır.
Son günlerde de Tekken'e başladım gibi. Off hastasıyım Tekken'in. Ama hiç ps alıkanlığım olmadığı için tuşların neresine basacağımı veya oyunu nasıl başlatacağımı hala bilmiyorum. Tuşlara; rastgele, sürekli, hızlıca, sırayla yada sırasız basıp bişiyler yapmaya çalışıyorum ki genelde ilk oynayışlarda hep kazanıyorum. Ama sonra gerçek yüzüstüne çıkıyo. İşte geçen haftasonu Oygar'la yaşadığımız aynen böyle birşeydi. Yeni karakterim Hayato, iyi bi dövüşçü ne yaparsan yap acayip numaralar çekiyo, ışıklar çıkarıyo. Bir saat süren karşılaşmamız sonunda eşittik ve herşey en son oyuna bağlıydı. Controller'ı tutmaktan ellerim çok ağrımıştı ve parmak uçlarımda acımaya başlamıştı. Sonuçta beklenen oldu ve Oygar'a çok pis yenildim. Evet kabul ediyorum yenildim, ama yılmadım. Artık aklıma gelen her dakika, her saat Tekken oynamaya ve bir gün herkesi yenmeye and içtim.
Kayıtlar
2 yorum:
tekken ilk çıktığından bu yana(6 sene falan oluyordur herhalde) bir kız olarak ateri salonlarından(jetonlu jetonsuz) tutun da tanıdığım tanımadığım bütün arkadaşlarımın akrabalarımın evini sırf bu oyun için işgal ediyordum. tekken 4'e kadar bütün oyunculara hakimdim ve hepsinin filmlerini seyretmeyi kendime bir görev bilmiştim. hatta, bu elemanların bütün filmlerini çıkardığında tekkenin bütün filmi çıkıyor. hangisi hangisinin kardeşi, kimin eli kimin silahında öğrenebiliyordum.
ellerim parçalanana kadar oyun oynardım ve rakiplerimi yenmekten(onlara bu sayede beklenmedik bir takım laflar etmekten) inanılmaz zevk alırdım.
sonra ne oldu, bilmiyorum. içimden hala bir ses tekken oynamamı söylüyor... ama ps bulamıyorum. yeni oyuncuları öğrenmek için can atmaktayım.
battle teklif ediyorum.
+1 diyorum.
ahah harikaymış
challenge'ının görüyorum ve kabul ediyorum. Ama baştan söyliyim beni ezer geçersin. Gerçi dün antrenmanlara başladım.Belki biraz sansım olabilir gibi geliyo. ps2 var bizde bide tekken5 bazen çalışmıyo euheuhe olmadı tekken4 var onla idare ederiz. olmazsa temiz tekken5 buluruz.
sevgiler.
Yorum Gönder