güzell.
Street Fighter'da çok iyi olduğumu söylemiş miydim. Hayır söylemediysem diyim. Çok iyiyim ya ekekiekieki. Adamım Blanka (tabikiiii), aduket çocuğu değilim ben öyle, uzaktan uzaktan. Seneler sonra yeniden oynadığım için ne kadar mutluyum anlatamam. Hem bu sefer jeton yok. Para yok. Oh evde oyun keyfi. Normal bilgisayar oyunu bile oynamayan biriyim. En sevdiğim oyun pacman, onu bile beceremiyorum. Playstation'a da hiç sarmadığım için evde oyun oynamak ilginç bi eylem gibi geliyo bana, bowlinge gitmek gibi. Kaçtır okey'e üçüncü ve dördüncü arıyorum. Moda çay bahçesinde sobanın kenarında. Çay bahçesinin kapısının önünde duran simitçiden yanık simit almış, çayımı yudumlarken okeye dönmek, taş çalmaya yeltenmek istiyorum. Gayet basit isteklerim var aslında. İşte aynen bu naiflikte Street fighter'da da herkesi yenmek istiyorum. Yenince dalga geçmek istiyorum. Laf sokmak istiyorum, pislik yapmak istiyorum. Oyun öyle oynanır. Bilgisayar'la senelerdir konuşuyorum bi kere bile cevap vermedi. Bana cevap vermeyen birini sinir edemem ki ben.
*Vitamin iç, portakal suyu iç, spor yap, griplilerden uzak dur yavrucuğum olur mu?
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder